Resulullah (sav) kadınlarla sohbet eder, onlara nezaketli ve güzel davranırdı

Hazreti Peygamber (sav), kendisini görmeye gelen kadınlara iltifat eder, onlarla yakından ilgilenir, hal ve hatırlarını sorar* hatta bazen üzerine oturmaları için cübbesini yere serdiği** ifade edilir.  (*İbn Kuteybe, Uyunu’l- Ahbar, III, 15; el-Belazuri, Ensab, I, 98; İbnu’l-Esir, Usdu’l-Ğabe, VII, 47.) (**İbn Şebbe, Tarih’ul-Medine, II, 421; el-Halebi, İnsan, I, 34)

Hz. Peygamber (sav) hanımların yanına girerken her birine selam verip, hal ve hatırlarını sorardı, onların dertlerini dinlerdi. (Ebu Davud, Sünen, V, 383 (Edeb, 148/5204); İbn Abdirabbih, el-İkdu’l-Ferid, II, 186)

Enes (ra) anlatıyor: “Resulullah (sav) kadınların ve çocukların da düğüne geldiğini görünce ayağa kalktı ve ‘Allah şahidim ki, siz bana insanların en sevimlisisiniz’ buyurdu. Bu sözü üç defa tekrarladı.” (Buhari, 8/114. Müslim, 7/174)

Hz. Aişe’ye “Resulullah (sav) evde ne yapardı?” diye soruldu. O da, “Ailesine yardımda bulunurdu” cevabını verdi. (Buhari, 2/303)







 







Resulullah (sav), hanımların da olması şartıyla davetleri kabul etmişti

Hz. Peygamber (sav)i bir gün yemeğe davet etmişlerdi. Hz. Peygamber böyle bir davete katılmasının şartı olarak “Hanım olursa” kaydını koymuştu. (Müslim, Eşribe139)

Hz. Enes (ra) anlatıyor: “Resulullah’ın güzel çorba pişiren İranlı bir komşusu vardı. Bu zat bir gün Resulullah (sav) için yemek hazırladı ve sonra gidip kendisini davet etti. Resulullah (sav) Aişe‘yi işaret ederek, ‘Aişe de davetli mi?’ diye sordu. Adam, ‘Hayır’ dedi. Resulullah (sav) ‘Öyleyse ben de gelemem’ dedi. Daha sonra o kişi Peygamberi davet için tekrar geldi. Resulullah (sav) yine Aişe’yi göstererek, ‘Aişe de gelecek mi?’ diye sordu. Adam yine ‘Hayır’ deyince Resulullah (sav) da ‘Hayır’ cevabını verdi. Sonra adam dönüp tekrar davet etti. Resulullah (sav) aynı şekilde, ‘Aişe de gelecek mi?’ diye sordu. Adam üçüncü seferde ‘Evet’ dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav) ile Aişe beraberce kalkıp yürüyerek o zatın evine gittiler.” (Müslim, 6/116)







 


Resulullah (sav), hanımlarıyla şakalaşır, onlara güzellik sunardı

Resulullah’ın hanımı Safiyye’den rivayet edildiğine göre; Safiyye, Resulullah’ı Ramazan’ın son on gününde itikafta iken ziyaret etti. Bir müddet Resulullah (sav) ile sohbet etti, sonra ayrılmak için ayağa kalktı. Resulullah (sav) de onunla beraber ayağa kalktı ve onu uğurladı. (Buhari, 5/186. Müslim, 7/8)

Enes anlatıyor ve diyor ki: “Sonra Hayber’den dönerek Medine’ye doğru yola çıktık. Resulullah’ı Safiyye’nin rahatça oturması için yeleğini devenin hörgücüne dolarken gördüm. Daha sonra devesinin yanına oturdu, dizini yere koydu, Safiyye de Resulullah’ın dizine basarak deveye bindi.” (Buhari, 9/20)

Hz. Aişe (ra) ile birbirlerine su atışarak oynarlardı. Hz. Ayşe’nin (ra) kaptan içtiği yerden kendisi de dudağını koyarak su içerdi. Onun etli kemik üzerinde yediği yerden kendisi de yerdi. (Prof. Dr. Yusuf El Kardavi; Çağdaş Meselelere Fetvalar)

“Bir seferde Peygamberimizle birlikte bir yolculuğa çıktım. Peygamberimiz bir yerde Sahabelere:

“Siz ilerleyin.” dedi. Onlar gidince ikimiz arkada yalnız başına kaldık. Bana:

“Gel seninle yarışalım.” dedi ve koşmaya başladık. Ben kendisini geçtim.

“Aradan birkaç yıl geçmişti. Yine onunla birlikte bir yolculukta iken bir yerde Sahabilere:

“Siz ilerleyin.” dedi ve ikimiz yalnız kaldık.

“Gel yarışalım.” dedi... Önceki yarışmayı da unutmuştum. Koşmaya başladık. Fakat bu sefer de o beni geçti. Gülümseyerek:

“Bu defaki benim seni geçişim, o gün beni geçişine bedel olsun.” buyurdu. (Mehmet Paksu; Peygamberimizin Hayatı)

Resulullah (sav) şöyle buyurur: “Kadınlar, erkeklerin emsalleridir.” (Sahihu’l-Camii’s-Sağir, hadis no:2329)

Ömer b. Hattab der ki: “Biz, cahiliye döneminde kadınları insandan saymazdık. İslam gelip Yüce Allah kadınlardan bahsedince, onların da bizim üzerimizde haklarının olduğunu gördük.” (Buhari, 12/418)

İmam Şevkani der ki: “Alimlerden hiçbirinin, Ravisi kadındır diye bir hadisi reddettikleri nakledilmemiştir. Ümmetin, yalnızca bir kadın sahabeden rivayetle kabul ettiği pek çok hadis vardır. Bu gerçeği, az da olsa hadis ilminden nasiplenen hiç kimse inkar edemez.” (İmam Şevkani, Leylü’l-evtar, 8/122)

Hz. Ebu Hüreyre anlatıyor: “Resulullah, (sav) ‘Kadınlara iyi davranın’ buyurdu.” (Buhari, 11/162. Müslim, 4/178)

Hz. Ömer şöyle demiştir: “Bir konuda kendi kendime düşünürken hanımım, ‘Peki şöyle şöyle yapsan’ dedi. Ben de ona çıkışınca o bana, ‘Ne garip adamsın ey Hattab’ın oğlu! Kızın sürekli Resulullah’a görüş bildirirken, nedense sen kendine bir teklifin sunulmasını, istemiyorsun?’ dedi.” (Buhari, 10/239. Müslim, 7/141)

Bir rivayette şöyle geçmektedir: (Hanımı Hz. Ömer’e) “Sana bir şeyler söylediğimde niçin bu kadar kızıyorsun? Allah’a yemin olsun ki Resulullah’ın hanımları o kadar çok şey söylüyorlar ki…” (Buhari, 11/191. Müslim, 4/191)


 


Peygamberimiz (sav) döneminde hanımlar toplum içinde öndeydi

Ümmü Atiyye şöyle anlatıyor: “Bayram günü dışarı çıkmakla emrolunduk. Hatta genç kızlar, kadınlar bile dışarı çıktılar. Erkeklerin arkasında, onlar da tekbir getirerek, dua ediyor ve bugünün hürmetine günahlarından temizlenmek istiyorlardı.” (Buhari, 1/439)